Przed rozpoczęciem:
- użyj formatu A4;
- korzystaj tylko z czcionki Courier w rozmiarze 12px;
- unikaj formatowania tekstu (pogrubienie, kursywa, podkreślenie), tam gdzie to nie potrzebne;
- odstęp między wierszami powinien wynosić 1,5px;
- marginesy z góry, dołu oraz prawej strony powinny wynosić 2 cm, lewa strona natomiast 3 cm (miejsce na zszycie);
- numer strony powinien znajdować się w nagłówku po prawej stronie;
- strony tytułowej nie numerujemy.
Zacznijmy od tego, skąd to się właściwie wzięło. Obecnie na rynku kina amerykańskiego powstaje kilkaset filmów rocznie. Ze względu na tak ogromną ilość zaczęto wprowadzać standardy które ułatwiają pracę między projektami. W Polsce powstaje do kilkudziesięciu filmów rocznie i z racji tego nie każdy trzyma się sztywno zasad, jednak ułatwia to pracę producentom.
- Strona tytułowa
Ten etap nie powinien zająć nam dużo czasu. Oczywiście zaczynamy od tytułu naszego filmu, napisanego WIELKIMI LITERAMI na środku strony. Pod nim umieszczamy imię i nazwisko autora, czyli w naszym przypadku – nasze własne. Dodatkowo pod autorem, możemy dodać krótką informację – na przykład: ekranizacja powieści... lub numer wersji scenariusza (każda jego zmiana to nowa wersja). W prawym dolnym rogu możemy umieścić dane kontaktowe autora. Pamiętajcie też, że strony tytułowej nie numerujemy i traktujemy jak okładkę.
- Następne strony
Na następnych stronach będziemy zamieszczać już informacje o scenach w kolejności ich występowania. Każda scena zaczynać się będzie nagłówkiem pisanym WIELKIMI LITERAMI, który zawiera kolejno: numer sceny, wnętrze (wn.) lub plener (pl.), miejsce akcji oraz porę dnia (wraz z porą roku, jeśli to istotne dla sceny). W tym miejscu możemy także pozwolić sobie na pogrubienie lub podkreślenie tekstu.
1. WN. / PL. MIEJSCE. PORA DNIA.
Poniżej zawarty będzie opis sceny. W nim powinniśmy opisać akcję, wygląd postaci i miejsca akcji. Ważne, aby zdania były krótkie i treściwe oraz opisywały tylko rzeczy które możemy pokazać na ekranie (pomijamy więc np. psychikę postaci). Nie piszemy też informacji o sposobie nagrywania – takie informacje umieścimy w scenopisie. Postacie które występują pierwszy raz, powinny być zawarte w opisie sceny i napisane WIELKIMI LITERAMI wraz z ich wiekiem w nawiasie. Tak samo odgłosy i wszystkie ważne, niespodziewane rzeczy. Nie musimy pisać całego opisu tylko pod nagłówkiem, jeśli kwestie dialogowe wymagają wyjaśnień, możemy umieścić części opisu między nimi.
Opis sceny
NAZWA BOHATERA
Dodatkowe informacje
Treść dialogu
Nazwy bohaterów piszemy zawsze WIELKIMI LITERAMI. Ich miejsce znajduje się po środku lub 6 cm od lewej strony. Pod nazwą możemy w razie potrzeby umieścić kursywą informacje dodatkowe takie jak krzyk, szept itp. Niżej oczywiście treść dialogową – wcięcia 3 cm po obu stronach.
Każdą kolejną scenę powinien oddzielać 1 wiersz przerwy, aby wszystko było czytelne i przejrzyste. Możemy też poinformować o przejściu (np. przyciemnieniu) pod koniec sekwencji. Informacja o przejściach powinna być umieszczona po lewej stronie z WIELKICH LITER jeśli jest przejściem na początku sekwencji lub też po prawej stronie, jeśli kończy sekwencję:
PRZYCIEMNIENIE
Pod ostatnią sceną powinniśmy umieścić napis “KONIEC”, które powinien znajdować się na środku.
Kilka wskazówek:
- Używaj prostego języka i zdań pojedynczych. Scenariusz to nie książka, a instrukcja obsługi. Nie ma miejsca tu na metafory, czy psychikę bohatera. Jest miejsce tylko na to, co zobaczymy na ekranie.
- Nie opisuj montażu, światła, ruchów kamer, sposobu filmowania i tego typu rzeczy — to powinno się znaleźć w scenopisie.
- Gotowy scenariusz wydrukuj dwustronnie, przypilnuj szerszych marginesów, aby były we właściwym miejscu.
- Przyjmuje się, że 1 strona to 1 minuta czasu ekranowego (scenariusz filmu trwającego 110min, powinien składać się z około 110 stron i około 110 tysięcy znaków).
Aby lepiej zrozumieć z czym mamy do czynienia, warto przeczytać kilka gotowych prac uczniów szkoły filmowej, które można znaleźć tutaj. Można również znaleźć scenariusze z prawdziwych produkcji, które wyciekły do sieci jak na przykład scenariusz do Nienawistnej ósemki Tarantino.
Dla tych bardziej leniwych, którzy nie chcą bawić się w pisanie od samego początku przygotowałem gotowy szablon:
Dla tych bardziej leniwych, którzy nie chcą bawić się w pisanie od samego początku przygotowałem gotowy szablon:
Szablon został stworzony w taki sposób, aby łatwo można było go edytować, a także dodawać automatycznie nowe sceny. W razie problemów zalecam skorzystać z ustawień formatowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz