Podstawowe jednostki filmu:
- kadr - najmniejsza jednostka statystyczna filmu, jedna klatka (film) lub ramka (TV)
- ujęcie - najmniejsza jednostka dynamiczna zawarta pomiędzy dwoma cięciami montażowymi
- scena – miejsce, w którym rozgrywa się akcja; kaŜde nowe miejsce akcji filmu jest sceną, scena może składać się z jednego lub więcej ujęć
- sekwencja – seria scen lub ujęć stanowiących jedną całość
- przebitka – krótkie ujęcie pokazujące reakcję aktora w zbliŜeniu lud fragmentów sceny
- mastershot – długie ujęcie rejestrujące całą scenę
- plan - odległość kamery od głównego obiektu filmowanego w danym ujęciu, jeden z głównych elementów kompozycji, której miarą jest postać ludzka
Rodzaje planów filmowych:
- ogólny - pełny obraz miejsca akcji; postać ludzka podporządkowana otoczeniu, drobn
- dzieli się na: totalny i ogólny
- pełny - postacie ludzkie pokazywane od stóp do głów, tło zajmuje wąskie, choć nie główne miejsce w kadrze
- średni - postacie pokazywane są do kolan, zaczynają zdobywać dominującą pozycję
- dzieli się na: amerykański i średni
- półzbliżenie - popiersie postaci ludzkiej; spada znaczenie tła
- zbliżenie - twarz ludzka zajmuje większą część kadru
- duże zbliżenie (detal) - szczegół postaci ludzkiej bądź powiększenie rekwizytu lub fragmentu dekoracji
Rodzaje ruchów kamery:
- Statyczne ujęcie
- Panorama – ruch kamery polegający na obrocie wokół własnej osi w trakcie wykonywania zdjęć. Obrót może zostać wykonany w dowolnym kierunku, dlatego mówi się o panoramach: poziomych, pionowych i ukośnych.
- Tilt
- Jazda
- Pedestal
- Dźwig
- Z ręki
- Zoom
- Dolly Zoom
Kompozycja kadru
Zasada trójpodziału
ffffff
Headroom
Nie wiem jakie jest polskie tłumaczenie tej zasady, ale przyjmijmy, że to po prostu "przestrzeń wokół głowy". Chodzi o to, żeby zostawić odpowiednio dużo miejsca nad i pod głową. Ujęcie gdzie jest zbyt dużo wolnego miejsca nad głową może wyglądać dziwnie. Choć i ta dziwność może być akurat odpowiedna dla twojego filmu.
Lookroom
Kolejną zasadą łączącą w pewnym sensie headroom i trójpodział, jest tzw. look room. Polega ona na zostawieniu większej przestrzeni po stronie w którą patrzy aktor. Jeśli aktor patrzy w prawo, więcej przestrzeni powinniśmy zostawić właśnie po prawej stronie.
Pamiętaj jednak, że wyjątek potwierdza regułę. Wymienione zasady nie muszą być stosowane zawsze. Jeśli chcesz poeksperymentować - możesz, ale rób to z głową. Niektórzy chcą eksperymentować dla samego eksperymentowania, co nie wnosi do filmu ani ładniejszego obrazka, ani nie pomaga w opowiadaniu historii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz